Biuletyn Informacyjny dla Służb Ekonomiczno - Finansowych nr 32 (1219) z dnia 10.11.2024

Ewidencjonowanie w kasie rejestrującej usług świadczonych przez sale zabaw dla dzieci - interpretacja KIS

(interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 października 2024 r., nr 0111-KDIB3-2.4012.393.2024.1.KK)

Stan faktyczny

Spółka prowadziła salę zabaw dla dzieci i świadczyła odpłatne usługi w zakresie wstępu na salę i korzystania z wyposażenia i urządzeń. Warunkiem korzystania z sali zabaw i wyposażenia/urządzeń był zakup biletu wstępu. Poza biletami wstępu, upoważniającymi do korzystania z urządzeń sali zabaw, sprzedawane były żetony. Była również możliwość pozostawienia dziecka pod opieką animatorów - usługa ta była dodatkowo płatna. Sprzedaż biletów wstępu, jak również pozostałych usług handlowych, odbywała się w recepcji i podlegała ewidencji w kasie rejestrującej.

Spółka zamierzała nabyć urządzenia samoobsługowe (kasy), pozwalające klientom na nabycie biletu wstępu do sali zabaw bez udziału pracowników spółki. Kasy nie miały wydawać paragonu, a jedynie bilet wstępu. Zapłata miała następować w formie bezgotówkowej. Urządzenia te miały być wyposażone w system umożliwiający rejestrację wpłat oraz ewidencję z podziałem na osobę, czynność, wartość netto, brutto, stawkę i kwotę VAT.

W tych okolicznościach spółka uznała, że może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, przewidzianego w przypadku świadczenia usług przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują płatność w bilonie lub banknotach, lub innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę lub czynność jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczyła. Zdaniem spółki, świadczone przez nią usługi nie stanowią bowiem objętych bezwzględnym obowiązkiem ewidencjonowania w kasie usług związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.

Stanowisko organu podatkowego

Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Przypomniał, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Zwolnienia z tego obowiązku przewiduje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 listopada 2023 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 2605). Zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2024 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia (m.in. ww. świadczenie usług przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta - poz. 40 ww. załącznika). Należy jednak pamiętać, że zwolnień z obowiązku ewidencjonowania nie stosuje się w przypadku dostawy towarów i świadczenia usług, które zostały wymienione w § 4 ww. rozporządzenia, dotyczy np. świadczenia usług związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.

Powołując się na wykładnię językową ww. terminów organ wskazał, że:

"(...) Słownik Języka Polskiego definiuje rekreację jako "aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu", zaś Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje "ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu". W odniesieniu do wesołego miasteczka definicję taką przewiduje przykładowo internetowy Słownik Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) wskazując, że wesołe miasteczko to teren z urządzeniami rozrywkowymi, takimi jak karuzele, strzelnice, kolejki. Natomiast sama rozrywka to coś, co służy odprężeniu, wypoczynkowi. Z kolei park można definiować jako duży ogród z alejkami i ścieżkami spacerowymi, jak również jako teren, na którym zgromadzony jest sprzęt.

Z powyższych definicji można wywieść, że "park rozrywki" to miejsce, teren służący ogólnie odprężeniu i wypoczynkowi, na którym znajdują się określone atrakcje, sprzęt, z którego można korzystać. Zatem pojęcie "park rozrywki" trzeba rozumieć jako miejsce zarówno otwarte, jak i zamknięte, które służy jego klientom do odprężenia się, zabawy, wypoczynku, rozrywki. Bez znaczenia, jak wynika z powyższych definicji, jest czas, w którym "park rozrywki" jest otwarty, tzn. czy działa całorocznie, czy też jest to działalność sezonowa, czy też wielkość terenu. (...)"

Natomiast pod pojęciem "wstępu" należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu lub opłaty. Dodatkowo organ zauważył, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca, obszaru ogrodzonego czy pomieszczenia. Ze wstępem związane jest bowiem określone świadczenie (typowe dla danego obiektu, np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki - możliwość korzystania z określonych urządzeń czy udostępnionych atrakcji, sali tanecznej - możliwość tańczenia).

Biorąc pod uwagę fakt, że spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oferuje świadczenia polegające m.in. na wstępie na salę zabaw i korzystanie z wyposażenia i urządzeń, organ uznał, iż spółka będzie zobowiązana ewidencjonować ww. sprzedaż za pomocą kasy rejestrującej i nie będzie mogła korzystać z żadnego ze zwolnień w tym zakresie. Znajdzie tu bowiem zastosowanie § 4 ust. 1 pkt 2 lit. l) ww. rozporządzenia, zgodnie z którym zwolnień z obowiązku ewidencjonowania nie stosuje się w przypadku świadczenia usług związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.