Umieszczanie nazw towarów na paragonie fiskalnym

(interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 19 grudnia 2013 r., nr IPTPP4/443-700/13-2/BM; zamieszczona na stronie internetowej Ministerstwa Finansów)

"(…) Wnioskodawca w związku z rozporządzeniem Ministra Finansów z 14.03.2013 r. w sprawie kas rejestrujących i nazw towarów pozwalających na jednoznaczną identyfikację towaru (…) wprowadził nazewnictwo towarów szczegółowo przedstawione w opisie stanu faktycznego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zgodności wprowadzonego nazewnictwa z rozporządzeniem Ministra Finansów z 14.03.2013 r. - § 8 ust. 1 pkt 6. (…)

Nazwy uwzględniające "jednoznaczne" identyfikowanie oferowanych towarów i usług (oraz sposób przyporządkowania stawki podatku do nazwy towarów i usług) określa sam podatnik, uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i usług. Sposób dokonywania jednoznacznej identyfikacji towaru lub usługi jest w dużej mierze uzależniony od specyfiki prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, przy czym należy pamiętać, iż w świetle § 5 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia w sprawie kryteriów i warunków technicznych (rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące..., które obowiązywało do 31 marca 2013 r. - przyp. red.), liczba znaków dla nazwy towarów w kasie musi być nie mniejsza niż 12 i przepisy nie wykluczają stosowania skrótów (praktyka potwierdza, że podatnicy korzystają z tej możliwości).

Podatnik powinien użyć oznaczenia nazw towarów i usług do oferowanego asortymentu tak, aby do użytej nazwy towaru i usługi możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatku i aby użyta nazwa była zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem i usługą, przy czym wprowadzony w przepisie § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących (rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r., które obowiązuje od 1 kwietnia 2013 r. - przyp. red.) wymóg "jednoznaczności" wyłącza możliwość stosowania nazw grup towarów.

Jednocześnie jednak, dokonując interpretacji § 8 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, należy mieć na uwadze stosowne przepisy zawarte w Rozdziale 5. Zgodnie z § 35 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy użytkujący kasy, które zostały nabyte w okresie ważności:

1) decyzji ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanej na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania;

2) potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy, wydanego po dniu 1 września 2011 r.

- mogą je nadal stosować do prowadzenia ewidencji po upływie tego okresu, pod warunkiem że kasy te zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika.

Zgodnie natomiast z § 36 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy użytkujący kasy, o których mowa w § 35 tego rozporządzenia oraz art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (…), nieposiadające możliwości technicznych spełnienia wymagań określonych w rozdziale 2 (rozdział ten obejmuje m.in. § 8, czyli przepis stanowiący o "jednoznacznej identyfikacji") stosują te przepisy odpowiednio.

Dokonując zatem interpretacji § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, stanowiącego o konieczności jednoznacznej identyfikacji towarów i usług, należy mieć na uwadze § 36 tego rozporządzenia, gdyż na mocy tego przepisu, przepis o jednoznacznej identyfikacji towarów i usług podatnicy użytkujący kasy nieposiadające możliwości technicznych spełnienia wymagań w nim określonych stosują odpowiednio (tzn. stosują przepis § 8 ust. 1 pkt 6 z uwzględnieniem możliwości technicznych kasy).

Z łącznej analizy przepisów wynika zatem, że stosowana przez podatnika kasa rejestrująca (system kasowy) i jej możliwości techniczne (w kontekście prowadzonej przez podatnika działalności, w szczególności jej zakresu) mogą mieć istotny wpływ na wymagania co do sposobu identyfikacji towarów i usług, w tym znaczeniu, że brak możliwości technicznych będzie skutkować mniej szczegółowym prowadzeniem identyfikacji (tj. dostosowanym do możliwości kasy).

W tym względzie należy zauważyć, że w praktyce podatnicy dysponują różnymi urządzeniami fiskalnymi, np. drukarkami fiskalnymi, jak też kasami rejestrującymi o nieskomplikowanej konstrukcji i o znacznie ograniczonych możliwościach technicznych.

W przypadku podatników stosujących prostsze modele kas rejestrujących w niektórych rodzajach działalności (gdzie np. występuje duża gama oferowanych towarów, częste rotacje towarów, itp.) konieczność "odpowiedniego" stosowania ww. przepisu § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących (tj. dostosowanego do możliwości) może się pojawić.

Przypadek taki może mieć miejsce np. w sytuacji, gdy asortyment towarów u danego podatnika jest większy niż liczba dostępnych pozycji w bazie towarowej kasy rejestrującej, którą podatnik wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej. W takiej sytuacji podatnik stosuje przepis dotyczący jednoznacznego identyfikowania towarów odpowiednio, co oznacza, że dostosowuje stosowane przez siebie nazewnictwo do liczby dostępnych pozycji w bazie towarowej kasy rejestrującej.

W tym miejscu trzeba zauważyć, iż to podatnik decyduje, w jaki sposób dobierze nazwę towaru lub usługi, tak by jego klient mógł jednoznacznie zidentyfikować przedmiot nabytego świadczenia, a sposób jednoznacznego identyfikowania towarów i usług jest ściśle związany z asortymentem, jaki podatnik oferuje.

Istotny jest również fakt, iż obowiązujące w tym zakresie przepisy nie wykluczają stosowania skrótów. (...)

Jak wskazano powyżej, sposób przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług określa sam sprzedawca, uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i usług. Przy czym nazwa towaru winna oznaczać nazwę jednostkową sprzedawanego towaru, zatem Wnioskodawca zobowiązany jest do szczegółowego określenia nazw towarów na paragonie fiskalnym w celu ich prawidłowej identyfikacji.

(…) należy stwierdzić, iż nieprawidłowe jest uwidocznienie na paragonie fiskalnym nazwy towaru określającej grupę towarową, bez podziału na nazwy poszczególnych podgrup - gatunków towarów. Stosowanie przez Wnioskodawcę na paragonie (…) ogólnych nazw towarów np. sprzęt RTV, sprzęt AGD, nie pozwala na jednoznaczne i precyzyjne zidentyfikowanie sprzedawanych towarów (podkreśl. red.).

Tym samym (…) nazwy grup towarów na paragonach stosowane przez Wnioskodawcę są niewłaściwe, bowiem nie zapewniają klientowi jednoznacznej identyfikacji zakupionego towaru.

Podatnik stosujący nazewnictwo spełniające wymóg "jednoznaczności", o którym mowa w przepisie § 8 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia, zamiast posługiwać się określeniami właściwymi dla nazwy grupowania, powinien stosować nazwy konkretnych towarów. Dokonując sprzedaży towarów, przykładowo określonych jako sprzęt RTV czy sprzęt AGD, Wnioskodawca powinien zastosować nazwy bardziej szczegółowe, pozwalające na jednoznaczną identyfikację towaru np. słuchawki, radia, MP3, pilot TV, myszki komputerowe, pendrive, transformatory czy lokówki, suszarki, golarki, wiatraki, farelki, dzwonki, przedłużacze. (…)

Końcowo wskazać należy na przepis § 37 rozporządzenia z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących, zgodnie z którym, do dnia 30 września 2013 r. podatnicy mogli prowadzić ewidencję oraz zapewnić spełnienie warunków używania kas zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy obowiązującymi na dzień 31 marca 2013 r.

Rozporządzenie to jedynie wskazuje, że z upływem 30 września 2013 r. podatnicy są zobowiązani w pełni realizować przewidziany w przepisie wymóg wskazywania nazwy, która pozwoli na jednoznaczną identyfikację towaru lub usługi. Nie oznacza to jednak, że obecnie akceptowane było prowadzenie ewidencji i stosowanie nazewnictwa bazującego np. na grupach towarowych w sposób niepozwalający na jednoznaczną identyfikację sprzedawanych towarów lub świadczonych usług.

(…) Końcowo należy zauważyć, iż z dniem 1 października 2013 r. zaczęło obowiązywać rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 27 sierpnia 2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (Dz. U. poz. 1076). (…)"

* * *

(interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 24 grudnia 2013 r., nr IBPP3/443-1238/13/EJ; zamieszczona na stronie internetowej Ministerstwa Finansów)

"(…) W przypadku sprzedaży usług w zakresie wykonywania analiz laboratoryjnych - w ocenie tutejszego organu, zastosowanie nazwy "analizy laboratoryjne" jest mało precyzyjne, a tym samym uniemożliwia klientowi jednoznaczne stwierdzenie, jakie konkretnie usługi nabył (jakie badania laboratoryjne zostały dla klienta wykonane). Ze złożonego wniosku wynika, że "analizy laboratoryjne" obejmują około 400 rodzajów badań laboratoryjnych. Zatem na paragonie fiskalnym dokumentującym sprzedaż powinny znaleźć odzwierciedlenie zapisy pozwalające na stwierdzenie, co było przedmiotem sprzedaży, w jakiej cenie i stawce podatku. Fakt, że - jak wskazał Wnioskodawca, wszystkie analizy laboratoryjne objęte są "taką samą stawką zwolnioną z podatku VAT", nie może determinować stosowania jednej nazwy dla wszystkich świadczonych przez laboratorium usług.

Zatem w przedmiotowej sprawie, należałoby rozwinąć nazwę "analizy laboratoryjne" w taki sposób, aby dokonana usługa mogła być przez klienta konkretnie zidentyfikowana. Stosowane nazwy będą zależeć od zakresu świadczonych usług i przyjętych zasad kształtowania cen. Przy określaniu nazwy usługi świadczonej przez Laboratorium można, co do zasady, wykorzystywać nazewnictwo stosowane przy tworzeniu zasad odpłatności (cennika oferowanych usług) za świadczone przez Laboratorium usługi.

(…) w przedstawionym stanie faktycznym nieprawidłowym jest uwidocznienie na paragonie fiskalnym kasy rejestrującej nazwy usługi określającej grupę usług, tj. "usługa laboratoryjna" bez podziału na nazwy poszczególnych usług i różne ceny usług. Takie oznaczenie uniemożliwia jednoznaczną identyfikację przez pacjenta zakupionej usługi. Wnioskodawca winien zatem tak zaprogramować kasę rejestrującą, aby drukowany paragon fiskalny zawierał rodzaj sprzedawanej usługi laboratoryjnej oraz cenę jednostkową tej usługi. (…)"